“If I could turn back time …” Dan zouden we antwoorden vinden. Want zoals kPNI grondlegger Leo Pruimboom het stelt: “ Een mens zoekt met zijn symptomen naar wat vroeg in het leven gemist werd.” Of hoe we vanuit de epigenetica op zoek gaan naar het echte probleem. kPNI-therapeut Vincent vertelt vanuit zijn persoonlijke ervaring:
Van kine tot kPNI-therapeut: een zoektocht naar de waarom-vraag
Als kinesitherapeut zag ik vijf jaar lang veel verschillende symptomen en ziektebeelden passeren. Één vraag bleef voor mij altijd onbeantwoord: de waarom-vraag. Waarom hebben we wat we hebben? Hoe ontstaan klachten of ziektes?
De zoektocht naar het waarom startte uit mijn eigen ervaring. Als vijfjarige startte ik met voetballen maar gedurende mijn hele jeugd kampte ik regelmatig met onverklaarbare spierpijnen. Na een medische zoektocht kreeg ik het label spierreuma. Spierreuma in hemelsnaam. Wat nu? Ik werd klassiek behandeld met ontstekingsremmende medicatie maar bleef met vele vragen zitten. Dit kan toch niet de enige oplossing zijn? Er moet toch iets meer zijn? En zo startte mijn zoektocht. De antwoorden vond ik, in de kPNI-wetenschap. Sinds dat moment neem ik zelf terug de controle over mijn gezondheid én help ik mensen in diezelfde zoektocht. Een belangrijk uitgangspunt hierbij is de epigenetica, of de invloed van omgevingsfactoren op de genexpressie.
Ziektegevoeligheid, genen en genactiviteit
Ziektegevoeligheid, is dat genetisch bepaald? Gedeeltelijk ja. Maar wist je dat de genen maar 0,2 tot 2% de echte oorzaak van de ziekte is? Onze genstructuur ligt vast, 50% krijgen we mee via mama, 50% via papa. Hoe de genen aangestuurd worden, is afhankelijk van de omgevingsfactoren. Hier komen we bij het vakgebied van de epigenetica.
Epigenetica zegt iets over genactiviteit. In wetenschappelijk jargon spreken we dan over methylatie van genen waarbij methylgroepen op het DNA gezet worden waardoor een gen op slot gaat. Dit gebeurt door zogenaamde methylatiestoffen maar ook door omgevingsfactoren. De samenstelling van ons voedingspatroon, de kwaliteit van lucht die we inademen, de mate van lichaamsbeweging, roken, de aanwezigheid van stressfactoren, … dit alles heeft invloed op genactiviteit. Sommige genen worden door deze epigenetische veranderingen blijvend actiever dan normaal, andere net minder actief. Ze maken dan meer of minder eiwitten aan en bepalen dus hoe onze cellen functioneren. Het vakgebied van de epigenetica wordt in de klassieke geneeskunde vaak over het hoofd gezien. Binnen de kPNI erkennen we het belang en de impact van dit domein:
“Epigenetics wins over genetics, and it always does”.
Early life stress en onze symptomen
Iedereen heeft een bepaald epigenetisch patroon en dit wordt evolutionair vastgelegd vroeg in het leven. Voornamelijk tijdens de zwangerschap, maar ook tijdens de eerste 12 levensjaren. De vroege start van ons leven is dus essentieel. Veel van de epigenetische veranderingen gebeuren dus al in de baarmoeder. De lifestyle van moeder en vader heeft dus een impact op het DNA van je kind, want alles wat er in het leven van onze ouders gebeurt, voedingsgewoontes, beweging, bioritme, emoties…, wordt epigenetisch doorgegeven aan het kind.
Éénmaal we als kwetsbare wezentjes op de wereld komen, verwachten we als baby evolutionair gezien veel huidcontact, oogcontact, lichaamswarmte, (borst)voeding, een papa die instaat voor veiligheid en bescherming, zonlicht, zuurstof,… Een tekort aan een van deze essentiële elementen kan zorgen voor early life stress. Of een tekort aan ‘krijgen wat wij evolutionair verwachten’.
“ Een mens zoekt met zijn symptomen naar wat vroeg in het leven gemist werd.” – Leo Pruimboom.
Zo ontwikkelt iedereen zijn eigen epigenetisch programma. Een programma die bij niemand nog optimaal is, want we hebben allemaal dingen gemist. De ene persoon miste borstvoeding, bij een andere persoon was er te weinig veiligheid en zekerheid, of misschien beschikte mama onvoldoende over belangrijke methylatiestoffen zoals Vit B6, B11, B12, choline, SAMe, omega 3, …
Samen op zoek naar je epigenetisch spoor?
De evolutionaire tekorten tijdens onze eerste jaren hebben allemaal invloed op hoe onze genen geprogrammeerd zijn en laten dus epigenetisch een (klein) spoor na. Daarom ga ik tijdens de consultaties in mijn praktijk interventies gaan doen om het epigenetische programma te herschrijven. Want, als het aanwezig was geweest, was dat spoor minder diep geweest?
Meer weten over de impact van het vroege leven?
Op 3 en 4 december organiseert KPNI Belgium het Congres van het kind.
Twee dagen lang expert talks van Nederlandse en Vlaamse sprekers die al jaren een bezielde stem zijn voor kinderen, hun ouders en hun tribe.
INFO & TICKETS: HIER
Tot in ons Huis?
Ervaar jij ook terugkerende klachten? Of ben je op zoek naar een duurzame gezondheidoplossing om terug de controle te nemen over je gezondheid?
Maak hier een afspraak, samen komen we tot antwoorden waar je dacht dat de vorige waarheid stopte.
See you soon!
xx Vincent
